Het leukste is de weerstand

Foto: Wikimedia Commons, Michiel1972

Oh, mogen we alsjeblieft op asfalt lopen.” Dat hoor je vaak bij hardlopers. Asfalt is the easy way. Het is makkelijk, in Nederland bijna altijd vlak en alle energie die je er in stopt stuitert weer naar je terug. Makkelijk want het is lekker om in een flow te raken maar uitdagender terrein maakt je alert en sterker. Leuk is de training waarbij je op micro niveau vaak wordt onderbroken.

Rottige klinkers
Als voorbeeld denk ik aan een vriend die met weinig training mooie tijden loopt. Hij traint weinig en die kilometers zijn allemaal op het zwarte goud voor de hardloper, het asfalt. Glad, strak en duidelijk. De dag dat hij tijdens een wedstrijd op een lange klinkerweg moest lopen werd een irritatie ten top. De stenen lagen
fors ongelijk. Bijna allemaal los ook. De voeten moesten extra omhoog anders bleef je beslist op een randje steen hangen. Dat kost energie.

Uit de comfortzone
Als hij een paar keer klinkerwegen had getraind dan was het zeker niet zo een grote irritatie geworden. Niet ieder parcours van een wedstrijd lukt het om op het gladde zwarte goud te blijven. Het is ook beter voor je trainingen om dit soort ondergrond te gebruiken.

Micro niveau constante onderbreking
Het leukste is als je wat weerstand inbouwt. Die klinkerwegen, of die uitgesleten bospaadjes. Of dat weggetje met die grote keien en kiezels waar je niet rechtuit kunt lopen. Je moet er tussendoor,
een beetje laveren. Je komt minder snel in de flow door de constante onderbreking. Het is wel veel beter voor je ontwikkeling.

Zeg nou zelf, het is toch heerlijk om het spel van versnellen, goed kijken, plaatsen, bochten draaien en focus vasthouden te spelen.


Naar: We Are Runners de trainingen Kom hardlopen!
Naar: Over We Are Runners
Naar: Hardlopen & Management workshops

Populaire posts