Trainen in de Sahara
4 augustus 2020 – In de afgelopen twee weken lekker
getraind voor de N70 trail bij Nijmegen. Een onderdeel van de training: dwars
door de Sahara. Wat kan Nederland toch divers zijn voor hardlopers.
De lange zomervakantie was dit jaar in eigen land, vlak bij het kleine gehucht Beerze. Vanuit camping De Roos kun je heel veel routes uitstippelen. Op dat hele kleine stukje Nederland, kun je allerlei soorten routes maken. Je kunt het bos induiken. Zand happen op een van de vele verstuivingen. Flink klimmen in alle kleine venijnige klimmetjes rondom Beerze of je loopt gewoon over de voetpaden door lieve dorpen zoals Beerze.
Doel: N70 trail
Mijn doel is weer gezet. Sinds de uitbraak van Covid-19 stond er geen wedstrijd meer als mentaal doel. Gewoon, lekker loper om gezond te blijven, dat was het doel. Nu is er weer een doel aan de horizon en dat is de N70 trail bij Nijmegen. Oh jee, nee wat doe ik? Want die trail is een route met de meeste hoogtemeters van Nederland!
Naar de Sahara
Daarom ben ik wel blij dat ik twee weken lang over heel veel Beerze bultjes kon lopen. Met al die kleine maar scherpe heuveltjes in het Vechtdal kun je de hartslag flink opjagen. Het was echt goed voor de conditie. Dat was te merken. In de laatste loop, ging het van de camping naar de Sahara. Een tochtje van 10 km totaal. Er ligt echt een Sahara. Als je een keer in de buurt van Ommen bent, is het een leuke natuurlijke attractie om te bezoeken.
De zandzee ligt midden in een bosrijk gebied maar toch als je niet al te breed kijkt voel je je even op een ander continent. Heel veel zand. De ene zanderige golf na de andere. Bovenop het hoogste duin staat zo een solide bankje. Geen idee wat Staatsbosbeheer daar bij gedacht heeft maar je moet er lange benen voor hebben om op te zitten. Dat was ook niet nodig. Op de weg er naartoe loop je mooi beschut tussen de vele bomen. Soms passeer je een boeren veld. De meeste kilometers ben je mooi uit de wind door die lange loofbomen. Dan kom je daar bij die zandbank aan en je loopt naar boven; de koude wind blaast je meteen bijna uit je loopshort. Brrr. Even van het uitzicht genoten maar snel weer die kilometers terug gemaakt.
Bye bye camping De Roos. Nu ik thuis ben moet ik nog een parcours vinden met meer korte klimmetjes. Dat vraagt wat creativiteit. Anders wordt de N70 toch wel een hele uitdaging met alleen maar wegkilometers in de benen.
De lange zomervakantie was dit jaar in eigen land, vlak bij het kleine gehucht Beerze. Vanuit camping De Roos kun je heel veel routes uitstippelen. Op dat hele kleine stukje Nederland, kun je allerlei soorten routes maken. Je kunt het bos induiken. Zand happen op een van de vele verstuivingen. Flink klimmen in alle kleine venijnige klimmetjes rondom Beerze of je loopt gewoon over de voetpaden door lieve dorpen zoals Beerze.
Doel: N70 trail
Mijn doel is weer gezet. Sinds de uitbraak van Covid-19 stond er geen wedstrijd meer als mentaal doel. Gewoon, lekker loper om gezond te blijven, dat was het doel. Nu is er weer een doel aan de horizon en dat is de N70 trail bij Nijmegen. Oh jee, nee wat doe ik? Want die trail is een route met de meeste hoogtemeters van Nederland!
Naar de Sahara
Daarom ben ik wel blij dat ik twee weken lang over heel veel Beerze bultjes kon lopen. Met al die kleine maar scherpe heuveltjes in het Vechtdal kun je de hartslag flink opjagen. Het was echt goed voor de conditie. Dat was te merken. In de laatste loop, ging het van de camping naar de Sahara. Een tochtje van 10 km totaal. Er ligt echt een Sahara. Als je een keer in de buurt van Ommen bent, is het een leuke natuurlijke attractie om te bezoeken.
De zandzee ligt midden in een bosrijk gebied maar toch als je niet al te breed kijkt voel je je even op een ander continent. Heel veel zand. De ene zanderige golf na de andere. Bovenop het hoogste duin staat zo een solide bankje. Geen idee wat Staatsbosbeheer daar bij gedacht heeft maar je moet er lange benen voor hebben om op te zitten. Dat was ook niet nodig. Op de weg er naartoe loop je mooi beschut tussen de vele bomen. Soms passeer je een boeren veld. De meeste kilometers ben je mooi uit de wind door die lange loofbomen. Dan kom je daar bij die zandbank aan en je loopt naar boven; de koude wind blaast je meteen bijna uit je loopshort. Brrr. Even van het uitzicht genoten maar snel weer die kilometers terug gemaakt.
Bye bye camping De Roos. Nu ik thuis ben moet ik nog een parcours vinden met meer korte klimmetjes. Dat vraagt wat creativiteit. Anders wordt de N70 toch wel een hele uitdaging met alleen maar wegkilometers in de benen.
