De tegenstelling bij hardlopers en het inzicht
Iedere week sta ik met veel plezier voor mijn
gemotiveerde atleten van het Running Team. Regen, storm, hagel, we trainen er
gewoon doorheen. In het afgelopen jaar ontdekte ik een tegengestelde visie op
het hardlopen en dat leidde tot een mooi moment.
Het is donker als we trainen op de donderdagen in de winter
van 2024. En toch hebben ze er allemaal zin in. De meesten geven even per app
aan of ze op de training komen. Ik geef het schema door en dan gaan we. Weer
dat extra laagje hardlooppower bouwen met de wekelijkse intervaltraining.
Ik ben nu bijna een jaar actief voor dit Running Team in
Voorschoten. In dat jaar zie je de verschillende visies op het hardlopen bij de
teamleden. Ook al is het aantal leden van dit team niet zo heel groot, de
mentale verschillen in hoe zij met hardlopen omgaan zijn dat wel. Daarmee
verschuif je als trainer van het afwerken van een schema naar het begeleiden en
sturen van je team, steeds vaker in de rol van coach.
Twee persoonlijkheden
Je merkt dat iedere hardloper een ander talent heeft voor het
hardlopen. Fysiek zijn er verschillen maar nog meer zijn er mentale
verschillen. Daarbij zie ik onder andere twee duidelijke persoonlijkheden
opstaan in het hardlopen. Ik ga nu niet vertellen welke twee dat zijn maar het
is breed terug te vinden bij vrijwel alle hardlopers op de lange afstanden, van
pak 'em beet 5 kilometer tot aan lange afstanden van marathon en nog verder.
Op een trainingsavond, nog even kletsend na de training zette
ik twee van deze verschillende hardloopkarakters even kort tegenover elkaar.
Kort gaf ik een typerende schets van de een en vroeg te vertellen over hoe hij
kijkt naar het lopen van een wedstrijd. De ander, met een volledige andere kijk
op het hardlopen, liet ik erop reageren.
Dat lijken onbelangrijke momenten maar het was toch even goud
waard daar in het donker. Beiden werden opeens bewust van de verschillen. De
een is niet beter of slechter dan de ander, het was eerder het inzicht in de
tegenstelling van de kijk op het lopen van wedstrijden.
Het lijken een paar minuten van een weinig betekenisvol intermezzo. Voor die twee en ook voor mij was het een boeiende kijk op het hardlopen. Je hoeft als coach hen niet te veranderen en dat was ook niet de insteek. Maar die blikken die opengingen over de verschillen, dat zal ik niet meer vergeten.